Douglas 35 jaar, Cocaïne en Ketamine verslaving

Ik dacht dat het nuttig zou zijn om mijn verhaal te delen, met de nadruk op mijn ketamineverslaving. Om anderen bewust maken van de gevaren en pijn van ketamineverslaving. 

Zoals met zoveel andere middelen begon het allemaal heel onschuldig. Op een feest of festival een "sleutel" (tip) van dit kristalpoeder. Ik werd er meteen verliefd op, de bedwelming, de dissociatie, het gevoel op wolken te lopen en de muziek die nog intenser door mijn hele lichaam resoneerde. Ik kan het niet beter omschrijven zonder het te verheerlijken. Het feit dat het vrij goedkoop is, deed natuurlijk geen goed. Het duurde niet lang voordat ik geen genoeg meer had van deze "dot". Tolerantie voor ketamine gebeurt vrij snel, in het begin valt het allemaal mee en zijn er weinig tot geen bijwerkingen. Ik ben altijd een solide gebruiker geweest en had meer nodig dan wie dan ook om hetzelfde effect te krijgen. Al snel zocht ik een adres waar ik ketamine in grote hoeveelheden kon kopen, met de bedoeling mezelf en mijn vrienden van voldoende voorraad te voorzien. Dit zorgde er natuurlijk ook voor dat de prijs flink naar beneden ging. Al snel werden deze stippen groter en voldeed één belangrijk punt niet meer, ik schakelde over op een schattig klein lepeltje en kwam uiteindelijk uit bij een koffielepeltje. De zoektocht naar dat "echt goede spul" werd bijna een fulltime baan. Op dat moment had ik geen idee van de effecten die ketamine op mijn gezondheid zou hebben. 

Hier kwam ik systematisch achter, het begon met een K-kramp en vaak moeten plassen. Mijn eerste K-kramp zal ik nooit vergeten, ik kon me in geen enkele houding ontspannen, rondkruipend op de grond, niet wetend waarheen ik moest kruipen van de pijn die ter hoogte van mijn buikstreek zat. Zo erg dat ik meteen begon te denken dat ik iets heel ernstigs in mijn lichaam had gebroken. Ik kan dit eigenlijk beschouwen als het begin van de lijdensweg, ik ben meerdere keren op de SEH beland, telkens met dezelfde klachten. Ik was eerlijk en vertelde de dokter dat ik ketamine gebruikte, vanaf dat moment stond dit in mijn dossier. In de tientallen opnames daarna wisten de artsen maar al te goed dat alle klachten die ik destijds had terug te voeren waren op mijn ketamineverslaving. Natuurlijk heb ik dit nooit willen geloven en ik was vastberaden ervan overtuigd dat er een andere reden was voor mijn symptomen. Ik bleef het constant gebruiken, het werd mijn steunpilaar, in goede en slechte tijden. In goede tijden om te versterken, in slechte tijden om deze momenten te verwerken. Jarenlang hield ik mezelf voor dat dit het leven was dat voor mij bestemd was. De K-kramp was een bijwerking, de frequente behoefte om te plassen was de tweede. Deze was uiteindelijk degene die me door de jaren heen de meeste ellende heeft gebracht. Net als mijn eerste K-kramp, zal ik mijn eerste consult bij de uroloog nooit vergeten. Ze vertelde me dat de enige oplossing voor mij was om dringend te stoppen met het nemen van ketamine, anders zouden de gevolgen zeer ernstig zijn. Nadat ze mijn urineleider met een camera had geïnspecteerd, wat tot dan toe een van de meest onaangename ervaringen in mijn leven was, kon ze toen al de gevolgen zien. 

Nogmaals, ik geloofde er niets van en was ervan overtuigd dat er iets anders aan de hand was. Toen begon ik allerlei huismiddeltjes, manieren en gewoonten toe te passen waardoor ik minder symptomen zou ervaren. Dit heb ik jaren volgehouden met veel ups en downs, met één rode draad door het verhaal: aanhoudende en verergerende symptomen. Tot het punt waarop ik elke 5 tot 10 minuten naar het toilet moest rennen omdat ik mezelf niet meer kon inhouden, elke keer het gevoel alsof ik een heel pak scheermesjes probeerde weg te gooien. proberen uit te werken. Een bijna onleefbare en onhoudbare situatie waar ik me nog steeds doorheen probeerde te worstelen op allerlei manieren waar ik me doorheen probeerde te worstelen om te blijven gebruiken. Ik begon bij een "tip" op een feestje en zit nu tussen de 7 en 10 gram ketamine per dag. Bij mijn eerste opname bij Affect2U Ik ben voor de tiende keer bij een uroloog geweest, zij kon me vertellen dat ik niet veel opties meer had. Mijn blaas had nog een inhoud van 90 ml terwijl een normale blaas tussen de 600 en 700 ml zou zijn. Het was mijn laatste kans, het was stoppen of uiteindelijk moest mijn blaas worden verwijderd en kon ik op 32-jarige leeftijd de rest van mijn dagen rondlopen met een stoma. Het ergste van alles was dat ik na mijn eerste 6 maanden clean weer terugviel in ketamine en de effecten waren meteen terug. Een 15-daagse non-stop terugval bracht me terug naar de deur van Affect2u, waar ze mij meteen verder wilden helpen. 

Uiteindelijk ben ik nu 35 jaar en bijna 2 jaar clean van alle geestverruimende middelen, ben ik geopereerd aan mijn blaas en heb nu weer meer capaciteit. Toch moet ik nog elk uur naar het toilet en moet ik 's nachts minstens twee keer mijn bed uit om te plassen. minstens twee keer uit bed om te plassen. Een dagelijkse herinnering aan mijn jarenlange ketamineverslaving. Met dit verhaal hoop ik vooral mensen bewust te maken van de gevolgen van ketamine en andere geestverruimende middelen. Niemand maakt een bewuste keuze om verslaafd te raken en iedereen heeft recht op hulp. Daarom ben ik nu zelf de zorg ingegaan als recovery assistent. 

Indien u na het lezen van dit artikel nog vragen heeft over een residentiële opname, aarzel dan niet om ons te contacteren via e-mail of bel: +32 (0) 480 67 40 18.